Reykja­kot

Í ná­lægð við nátt­úr­una

Nám þar sem lögð er áhersla á sköp­un, hæfni, virkni og frum­kvæði. Þann­ig vilj­um við í Reykja­koti starfa. Stað­setn­ing skól­ans hef­ur mót­andi áhrif. Hann er í ná­lægð við nátt­úr­una. Skóg­ur, Varmá, fellin. Við í Reykja­koti nýt­um úti­veru og sér­stak­lega græn svæði til að hafa já­kvæð áhrif á heilsu okk­ar og líð­an. Við vilj­um kynn­ast nátt­úr­unni bet­ur, vinna verk­efni út í nátt­úr­unni, safna nátt­úru­leg­um efni­við til list­sköp­un­ar. Fræð­ast um hveru mik­il­væg nátt­úr­ann er, hversu gef­andi hún er. Börn­in læra að um­gang­ast nátt­úr­una, bera virð­ingu og einn­ig að leita inn­blásturs til list­sköp­un­ar úr og í nátt­úr­unni.

Mos­fells­bær er heilsu­efl­andi sam­fé­lag. Meg­in­mark­mið­ið er að skapa um­hverfi og að­stæð­ur sem stuðla að heilsu­sam­leg­um lifn­að­ar­hátt­um, heilsu og vellíð­an allra. Í því felst að skapa skólaum­hverfi sem stuðl­ar að and­legri, lík­am­legri og fé­lags­legri heilsu og vellíð­an barna og starfs­fólks. Hreyf­ing­in sem felst í að vera í nátt­úr­unni sem og list­sköp­un­in sjálf hef­ur já­kvæð áhrif á lík­am­lega og ekki síð­ur and­lega líð­an barna og starfs­fólks.

Leik­ur­inn

Reykja­kot legg­ur áherslu á sjálfsprott­inn leik barn­anna og ger­ir hon­um hátt und­ir höfði. Leik­ur­inn er náms­leið ungra barna og þar af leið­andi meg­in­náms­leið leik­skól­ans. Mik­ið sjálfs­nám felst því í leik, hon­um fylg­ir bæði gam­an og al­vara. . Börn­in semja regl­ur leiks­ins, ákveða upp­haf, fram­vindu og lok hans.

Tengsl barns við önn­ur börn og kenn­ara er einn mik­il­væg­asi þátt­ur í námi þess. Leik­ur­inn skap­ar vett­vang fyr­ir spurn­ing­ar og börn­in leysa vanda­mál sem upp koma á þeirri eig­in for­send­um. Leik­ur yngstu barna leik­skóla hefst með hreyf­ingu lík­ama, merk­inga­sköp­un þeirra fer þann­ig fyrst og fremst fram í gegn­um lík­am­leg­ar at­hafn­ir. Smám sam­an verða fé­lags­leg ein­kenni leiks­ins ljós­ari og talað mál meira áber­andi. Þeg­ar börn leika sér sam­an mynda þau fé­lags­lega hópa og skapa eig­in menn­ingu.

Leik­ur kall­ar á fjöl­breytta notk­un tungu­máls, hreyf­ingu, fé­lags­leg sam­skipti og til­finn­inga­tengsl.

Lubbi finn­ur mál­bein – málörvun

Lubbi finn­ur mál­bein eft­ir Eyrúnu Ísa­fold Gísla­dótt­ur og Þóru Más­dótt­ur.

Lubbi er ís­lensk­ur fjár­hund­ur. Hann er dug­leg­ur að gelta og þá heyr­ist „voff – voff“. En Lubba lang­ar mik­ið til að læra að tala. Þá þarf hann að læra öll ís­lensku mál­hljóð­in. Hann veit að þeg­ar hann hef­ur lært þau öll losn­ar um mál­bein­ið og hann get­ur leyst frá skjóð­unni. Hann hef­ur ör­ugg­lega frá mörgu að segja.

Málörvun­ar­efn­ið er að­lag­að að börn­un­um eft­ir aldri og getu. Með náms­efn­inu er áhersla á brú­ar­smíð á milli mál­hljóða og bók­stafa með stuðn­ingi tákn­rænna hreyf­inga.

Snemmtæk íhlut­un

Öll börn eiga rétt á því að fá kennslu við hæfi. Stund­um þarf að leggja áherslu á að­gerð­ir sem stuðla með mark­viss­um hætti að þroskafram­vindu barna, hvort sem það er í málörvun eða örvun ann­arra þroska­þátta. Því fyrr sem íhlut­un hefst, því meiri lík­ur eru á að markviss þjálf­un skili ár­angri. Snemmtæk íhlut­un í málörvun felst í því að byrja nógu snemma að greina mál­þroskafrávik; skil­greina í hverju vand­inn er fólg­inn með því að fá góð­ar bak­grunns­upp­lýs­ing­ar um barn­ið og skoða vel hvaða mál­þætti þarf að vinna með, ásamt því að veita ráð­gjöf og mark­vissa þjálf­un til þess að ná ár­angri. Ef rösk­un verð­ur á mál­þroska geta börn far­ið að þróa með sér hegð­un­ar­erf­ið­leika vegna þess að hegð­un og boð­skipti eru ná­tengd. Þess vegna þarf að leggja áherslu á að byrja snemma að styrkja boð­skipta­færni. Þeg­ar börn vita hvern­ig þau geta gert sig skilj­an­leg og til hvers er ætlast af þeim líð­ur þeim bet­ur og hegð­un lag­ast oft í sam­ræmi við aukna færni í boð­skipt­um og mál­þroska (Ásthild­ur Bj. Snorra­dótt­ir, Anney Ág­ústs­dótt­ir, Bergrós Ólafs­dótt­ir, Mar­grét Þóra Jóns­dótt­ir & Sig­urð­ur Sig­ur­jóns­son, 2014).

Mik­il­vægt er að hafa gott sam­st­arf við for­eldra með því að fræða þá og upp­lýsa um stöðu barna sinna hvað varð­ar mál, tal og boð­skipti og vísa þeim til ým­issa sér­fræð­inga allt eft­ir eðli frá­vika. Vel upp­lýst­ir for­eldr­ar gera sér bet­ur grein fyr­ir mik­il­vægi þess að taka virk­an þátt í að­ferð­um snemm­tækr­ar íhlut­un­ar til þess að und­ir­búa barn sitt til að takast á við allt nám. Þann­ig er unn­ið enn frek­ar að hlut­un sem mæt­ir þörf­um allra barna hvað varð­ar málörvun.

Reykja­kot legg­ur áherslu á sjálfsprott­inn leik barn­anna og ger­ir hon­um hátt und­ir höfði. Leik­ur­inn er náms­leið ungra barna og þar af leið­andi meg­in­náms­leið leik­skól­ans.

Úti­vera er mik­il­væg­ur þátt­ur í þroska hvers barns og nýt­ur leik­skól­inn góðs af stór­kost­legri og ósnort­inni nátt­úru Mos­fells­bæj­ar sem er nýtt mik­ið í starfi utan leik­skóla­lóð­ar­inn­ar.

Birki

Sonja Pét­urs­dótt­ir
rkot­birki@mos.is

Mel­ur

Reyn­ir Pablo Rodriqu­es
rkot­mel­ur@mos.is

Mói

Mar­grét Valdi­mars­dótt­ir Richter
rkot­moi@mos.is

Mýri

Rann­veig Dögg Har­alds­dótt­ir
rkot­myri@mos.is

Ösp

Diljá Rún Hjör­dís­ar­dótt­ir
rkotosp@mos.is

Anke Steiniger
rkot_ser­kennsla@mos.is

Að byrja í leik­skóla er ný reynsla fyr­ir barn­ið, þar sem allt er fram­andi og ókunn­ugt og því mik­il­vægt að vel sé stað­ið að mál­um. Með vand­aðri að­lög­un er lagð­ur horn­steinn að ör­yggi og vellíð­an barns­ins og sam­starfi heim­il­is og skóla. Barn­ið þarf að fá góð­an tíma til að kynn­ast starfs­fólki, deild­inni sinni og um­hverfi skól­ans. Gagn­kvæm­ur trún­að­ur á milli for­eldra/for­ráða­manna og kenn­ara er for­senda þess að barn­inu líði vel í skól­an­um.

Þeg­ar barn byrj­ar í að­lög­un taka deild­ar­stjór­ar á móti for­eldr­um og barni, kynna deild­ina sem barn­ið er að byrja á og svara þeim spurn­ing­um sem upp koma hverju sinni. Far­ið er yfir meg­in áherslu­þætti skóla­starfs­ins. Mik­il­vægt er að náið sam­st­arf og gagn­kvæmt traust ríki í sam­skipt­um kenn­ara og for­eldra/for­ráða­manna. Til að auð­velda barn­inu að­lög­un­ina bjóð­um við upp á fjög­urra daga þátt­tökuað­lög­un. Á fimmta degi koma for­eldr­ar með börn­in sín og sækja þau á um­sömd­um dval­ar­tíma.

For­eldr­ar/for­ráða­menn fá sent frétta­bréf í tölvu­pósti.

Fatn­að­ur í körfu barn­ins:

• nær­bux­ur
• sokk­ar
• bux­ur
• peys­ur
• sam­fell­ur
• bol­ir
• sokka­bux­ur

Fylgjast með að alltaf sé nóg af aukafatn­aði, gott að hafa tvennt af hverju.

Vetr­arfatn­að­ur

• snjógalli
• ullarpeysa
• ull­ar­sokk­ar
• hlý­ir vett­ling­ar
• loð­fóðr­uð stíg­vél
• hlý húfa

Vorfatn­að­ur

• polla­vett­ling­ar
• pollagalli
• vett­ling­ar
• hlý peysa
• stíg­vél, húfa
• ull­ar­sokk­ar
• úlpa
• skór

Sum­arfatn­að­ur

• flí­speysa/létt­ur jakki
• úlpa
• polla­föt
• létt­ir vett­ling­ar
• létt húfa
• buff
• stíg­vél
• skór

Gott er að skoða föt barn­anna þeg­ar þau eru sótt, at­huga hvort þau þurfi að fara í þvott eða ann­að.

Mun­ið einn­ig að merkja all­an fatn­að barn­anna.

For­eldra­sam­töl eru tvisvar á ári, einu sinni á haustönn og einu sinni á vorönn. For­eldr­ar geta hvenær sem er óskað eft­ir sam­tali við deild­ar­stjóra, sér­kennslu­stjóra eða leik­skóla­stjóra.

Leik­skól­inn get­ur ekki tek­ið á móti veik­um og/eða vansvefta börn­um. Ef grun­ur leik­ur á að barn sé að veikj­ast eða beri smit á barn­ið ekki að mæta í leik­skól­ann. Nauð­syn­legt er að barn­ið jafni sig vel af veik­ind­um sín­um heima og mæti aft­ur frískt í leik­skól­ann svo það geti tek­ið þátt í allri dag­legri starf­semi leik­skól­ans úti sem inni.

Ef barn veikist eða slasast í leik­skól­an­um ber starf­sfólki að láta for­eldra vita eins fljótt og kost­ur er.